انجمن پيپ ايران|تنها انجمن تخصصي پيپ توتون سيگاربرگ قهوه|پاسارگادتاباک

نسخه‌ی کامل: نزاع ۵۰۰ ساله بر سر قهوه"3"
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
وقتی قهوه در قرن ۱۷ به اروپا رسید، برای منع مردم از نوشیدنش به علوم جعلی استناد می‌کردند.
[تصویر:  when-the-drink-made-its-way-to-europe-in...68x666.jpg]
جوما می‌نویسد: مخالفان برای ممنوع کردن قهوه، بارها و بارها این نوشیدنی را به شراب تشبیه کردند.
در واقع وقتی نوشیدن قهوه در اروپا رواج پیدا کرد، تولیدکننده‌های شراب و آب‌جو بودند که به آن حمله کردند. یک تولیدی شراب در مارسی، دانشجویی را در نوشتن پایان‌نامه‌اش یاری داد که دارای این عنوان بود: آیا نوشیدن قهوه برای ساکنین مارسی مضر است؟
در کتاب جوما می‌خوانیم: آن دانشجو ادعا می‌کرد حجم انبوه ذرات سوخته‌ی موجود در قهوه چنان انرژی مخربی دارد که وقتی وارد خون می‌شود، به رگ‌های لنفی آسیب می‌زند و کلیه‌ها را خشک می‌کند. می‌گفت نتیجه‌ی این امر فرسودگی بدن، رعشه و از کار افتادگی است.
در بریتانیا، شایعه‌پراکن‌ها متون نژادپرستانه علیه قهوه می‌نوشتند.
[تصویر:  in-england-detractors-issued-racist-scre...68x576.jpg]
وقتی در دهه‌ی ۱۶۶۰ پای قهوه آرام آرام به بریتانیا باز شد، قهوه‌خانه‌ها تبدیل شدند به مکانی برای اجتماع و صحبت‌های سیاسی و اعتراض. از آنجایی که نوعی رقابت میان قهوه‌خانه‌ها و می‌خانه‌ها وجود داشت، سر و کله‌ی مخالفان پیدا شد. برخی از آن‌ها ترک‌ها را برای ترویج قهوه‌نوشی مقصر می‌دانستند. جوما می‌نویسد: «در سال ۱۶۶۳ موجی با این عنوان ایجاد شد که می‌خواست به طعنه و استهزاء بگوید هر کسی قهوه بخورد ترک است.» نویسنده می‌گوید که «این گوریل‌های انگلیسی بهتر بود عنکبوت بخورند.» برخی از زنان نیز به بهانه‌ی این که قهوه موجب سستی و از کار افتادگی می‌شود در برابر آن جبهه گرفتند. «دادخواست زنان علیه قهوه در سال ۱۶۷۴ می‌خواست توجه جامعه را به این جلب کند که مصرف بالای این نوشیدنی ضعف‌آور و خشکاننده، چه عوارض بدی برای جنسیت آن‌ها دارد، طوری که مردان را بدل به کویری بی بار و بر کرده است!»
ادامه دارد...