2016/12/29، 04:34 PM
چه شد که دیتوکس واتر، اسکرمبلد اگز و کیوکامبر ماکتیل از منوی کافه‌ها سر درآورد؟
منوی کافه را دست گرفته بودم و فکر می‌کردم چه بنوشم. ماکتیل کیوکامبر؟ اسموتی استرابریمینت؟ ایتالین دیرینک؟ یا سر خودم را درد نیاورم و یک چای ساده سفارش بدهم؟ مشکلم این نبود که نمی‌دانستم دلم ماکتیل می‌خواهد، یا اسموتی. دست‌و‌پایم را زبانم بسته بود که نمی‌چرخید به گفتن ماکتیل کیوکمبر به جای خیارسکنجبین یا استرابریمینت به جای توت‌فرنگی‌نعنا. ایتالین دیرینک هم سرنوشت متفاوتی نداشت. ایتالین دیرینک چه چیزی دارد که نوشیدنی ایتالیایی ندارد؟ چای ساده سفارش دادم و بعد راه افتادم دنبال بررسی منوی کافه‌های تهران و آشنایی با برخی محصولات آشنایی که حالا اغلب فقط لباس تازه‌ای به تن کرده‌اند.
کلاهبرداری زبانی به قصد سودجویی؟
اغلب قهوه‌ها و کوکتل‌ها و نوشیدنی‌های ترکیبی در کافه‌ها و رستوران‌های دنیا اسامی استانداردی دارند. دلیل‌اش هم به‌نظر واضح است. در هر جای دنیا پا به کافه‌ای بگذارید لاته و اسپرسو و کاپوچینو و مانند این‌ها، محتویات ثابت و استانداردی دارند، شاید با کمی ریزه‌کاری‌های متفاوت در روش تهیه. همین‌طور کوکتل‌ها و نوشیدنی‌هایی که اسامی مشخص و دستورالعمل‌های استاندارد جهانی دارند مثل موهیتو و مارگاریتا و در ایران هم با حذف الکل از آن، به‌راحتی در کافه‌ها تهیه می‌شوند. اما وقتی پای محصولات ابداعی کافه‌ها و نوشیدنی‌های ترکیبی می‌رسد، شاهد این هستیم که زبان منوی کافه‌ها از فارگلیسی به فارسی تغییر نمی‌کند. سوال پیش می‌آید که چه چیز باعث می‌شود در منوی کافه‌ها به جای توت‌فرنگی بنویسند استرابری؟ یا مثلا چرا در منوی صبحانه‌‌ی بعضی کافه‌ها، تخم‌مرغ‌های آشنا تبدیل می‌شوند به اگز و اسکلرمبلد اگز جای تخم‌مرغ همزده را می‌گیرد؟ آیا مشتری بیشتر از توت‌فرنگی و خیار و تخم‌مرغ، استرابری می‌خواهد و کیوکمبر و اگز؟ یا برای شیک ِ پیچ بیشتر پول می‌دهد تا یخنوش هلویی؟
![[تصویر: 7.-iCoff.ee-Cafe-Menu-Farsi-Farglisi.jpg]](http://icoff.ee/fa/wp-content/uploads/2016/11/7.-iCoff.ee-Cafe-Menu-Farsi-Farglisi.jpg)
"معنای تحت‌الفظی دیتاکس یعنی سم‌زدا؛ در منوی کافه‌ها یعنی نوشیدنی‌ای که با افزودن میوه‌های مختلف به آب تهیه می‌شود و به‌خاطر آنتی‌اکسیدان، خاصیت سم‌زدایی دارد."
در ادامه این مطلب با ما همراه باشید...
منوی کافه را دست گرفته بودم و فکر می‌کردم چه بنوشم. ماکتیل کیوکامبر؟ اسموتی استرابریمینت؟ ایتالین دیرینک؟ یا سر خودم را درد نیاورم و یک چای ساده سفارش بدهم؟ مشکلم این نبود که نمی‌دانستم دلم ماکتیل می‌خواهد، یا اسموتی. دست‌و‌پایم را زبانم بسته بود که نمی‌چرخید به گفتن ماکتیل کیوکمبر به جای خیارسکنجبین یا استرابریمینت به جای توت‌فرنگی‌نعنا. ایتالین دیرینک هم سرنوشت متفاوتی نداشت. ایتالین دیرینک چه چیزی دارد که نوشیدنی ایتالیایی ندارد؟ چای ساده سفارش دادم و بعد راه افتادم دنبال بررسی منوی کافه‌های تهران و آشنایی با برخی محصولات آشنایی که حالا اغلب فقط لباس تازه‌ای به تن کرده‌اند.
کلاهبرداری زبانی به قصد سودجویی؟
اغلب قهوه‌ها و کوکتل‌ها و نوشیدنی‌های ترکیبی در کافه‌ها و رستوران‌های دنیا اسامی استانداردی دارند. دلیل‌اش هم به‌نظر واضح است. در هر جای دنیا پا به کافه‌ای بگذارید لاته و اسپرسو و کاپوچینو و مانند این‌ها، محتویات ثابت و استانداردی دارند، شاید با کمی ریزه‌کاری‌های متفاوت در روش تهیه. همین‌طور کوکتل‌ها و نوشیدنی‌هایی که اسامی مشخص و دستورالعمل‌های استاندارد جهانی دارند مثل موهیتو و مارگاریتا و در ایران هم با حذف الکل از آن، به‌راحتی در کافه‌ها تهیه می‌شوند. اما وقتی پای محصولات ابداعی کافه‌ها و نوشیدنی‌های ترکیبی می‌رسد، شاهد این هستیم که زبان منوی کافه‌ها از فارگلیسی به فارسی تغییر نمی‌کند. سوال پیش می‌آید که چه چیز باعث می‌شود در منوی کافه‌ها به جای توت‌فرنگی بنویسند استرابری؟ یا مثلا چرا در منوی صبحانه‌‌ی بعضی کافه‌ها، تخم‌مرغ‌های آشنا تبدیل می‌شوند به اگز و اسکلرمبلد اگز جای تخم‌مرغ همزده را می‌گیرد؟ آیا مشتری بیشتر از توت‌فرنگی و خیار و تخم‌مرغ، استرابری می‌خواهد و کیوکمبر و اگز؟ یا برای شیک ِ پیچ بیشتر پول می‌دهد تا یخنوش هلویی؟
"معنای تحت‌الفظی دیتاکس یعنی سم‌زدا؛ در منوی کافه‌ها یعنی نوشیدنی‌ای که با افزودن میوه‌های مختلف به آب تهیه می‌شود و به‌خاطر آنتی‌اکسیدان، خاصیت سم‌زدایی دارد."
در ادامه این مطلب با ما همراه باشید...