پیپت را روشن کن و در سکوت شب
نقش رویاهایت
را به تصویر بکش
ایمان‌داشته باش به خدایی
که نا امید نمی کند
و رحتمش بی پایان است ...

گم شدن در خیال تو
مثل نوشیدن قهوه
و تماشای
باران است...

بین من و خاطرات تو بین من و خاطرات تو یک پیپ و یک فنجان قهوه فاصله است بین تو و خاطرات من دو قرن سکوت ...

این جمعه
دلم کمی بهانه گیر شده است !؟
یک آرامش
یک پیپ
یک فنجان قهوه
کمی سکوت
یا....
این ها ، همش بهانه است....!؟
این روزها
دلم فقط کمی
#ت
میخواهد ...

مثلِ خوابِ بعد از شش روز کم خوابی ،
در صبحِ جُمعه می مانی ..
می خواهمت ،
عَجیب میچسبی ...
مثل پیپ چوبیو ، دیدنت در فال فنجان ها ...
تلخ و شیرین می شوی اما ، عجیب میچسبی ‌.‌..

‌"داشتنت" بايد مزه‌ىِ توت فرنگى بدهد،
يا انارِ گُلپَر زده،
یا یک قهوه ی با عطر عشق،
يا آش رشته یِ خانم جون تو غروب هاىِ جمعه...
داشتنت بايد بوىِ ياسِ رازقى بدهد،
يا بوىِ خاکِ باران خورده..
نميدانم...
ما كه نداشتيم!
اما داشتنت بايد چيزِ خيلى قشنگى باشد!

گم شدن در خیال تو
مثل نوشیدن قهوه
و تماشای
باران است...

یک فنجان قهوه،
دستانت که میان گیسوانم میرقصد،
دوستت دارمی که آرام زمزمه میکنی،
اشک شوقی که از گوشه چشمم میچکد...
منی که از خواب میپرم...

مثل طعم
یک فنجان اسپرسو در اول صبح
تلخ و تیزی
با این همه ناگزیرم به نوشیدنت...

این تویی
که آن سوی پنجره ی شعر
در قاب دور دلتنگی نشسته ای
قهوه پُشتِ  پیپ و پیپ پُشتِ قهوه  می کشی
و #زنی را به خاطر می آوری
که این روزها
شبیه روزهای آخر بهمن است
زمستانی
که بی تو
دارد تمام می شود...