ماسترو رحیمی در مجموعه انجمن پیپ ایران پاسارگادتاباک استخدام می کند :

کارشناس فروش آقا
بازاریاب آقا
خراط آقا
مدیر تبلیغات و برندینگ آقا

گرافیست خانم
منشی خانم
سفال گر خانم
چرم دوز خانم

لازم به ذکر است نوع همکاری با مجموعه ماسترو رحیمی به صورت حضوری در تهران می باشد
و می‌تواند به صورت پاره وقت یا تمام وقت و فعالیت در محیطی دوستانه ، تعاملی و خلاقانه با رویکرد حمایت و کار آفرینی و حمایت از ایده های خلاق شما و یا کار در کارگاه های اشتراکی
باشد

چنانچه تمایل به استخدام دارید
وارد سایت :
https://www.pasargadtabac.com/employment-forms/
شوید در قسمت پایین فرم درخواست همکاری
اطلاعات خود را ارسال نمایید.

در صورت نیاز با شما تماس خواهیم گرفت .
خواهشمندیم تماس نگیرید.

تو كه نيستي... شايد من در درون خودم يه موجود خيالي ساخته ام 
مانند شاعر ها برايش نوشته مينويسم 
برايش قهوه ميريزم
در مغزم مبل قرمزي برايش گذاشته ام و با او زندگي ميكنم
تو كه نيامدي
پس اين همه انتظار چيست؟ 
اصلا شايد من منتظر برگشتن برادر نداشته ام از سربازي هستم 
مطمعنا همينطور است ...
تو اصلا نبودي كه من بخواهم منتظرت بمانم 
كسي شبيه تو را در ذهنم ترسيم كردم و با اون زندگي ميكنم
اطرافيان به تنگ آمده اند... جمله هاي تكراري معروفي را از دهان تك تكشان ميشنوم
جمله هايي مثل "دست بردار ،برنميگرده يا اينكه تو ديوانه شدي" و از اين قبيل حرف ها
شايد هم راست ميگويند ... فالم امشب در آمد
با خواندنش دلم ريخت، ميگفت "به كار غيرممكن پافشاري نكن،شايد سهم تو نباشد" ...
حافظ هم ميتواند دروغ بگويد يا نه؟
اما من فكر ميكنم
من هر شب به تو فكر ميكنم به اينكه همين الان چه ميشود اگر به من هم فكر كني
يا اينكه چه شد كه يك روز صبح بلند شدم و ديگر نبودي ...
اما ميداني؟من تمام حرفم اين است 
بيا و لطفي كن!
كمي باش تو هم ...

دنیای پیپ و توتون و اطلاعات مربوطه


https://www.pasargadtabac.com

چای گیجی وسط کافه ی دنیا بودم! قند لبخند تو پیش همه محبوبم کرد دور کردند تورا تا که مرا سرد کنند، تلخی بی کسی ام قهوه ی مرغوبم کرد!

https://mastrorahimi.shop/

حالا هی بشینین در مورد کافه ها ،
قهوه های تلخ ،*.*
قدم زدن تو خیابون ولیعصر،
سیگار و بارونو اینا بنویسید !!!
تا کی آخه؟!!
اصن اینا مهم نیست ...!
وقتی عشقمون کنارمون باشه
مهم نیست لوکیشن کجاست
و داریم چیکار میکنیم ؛
فرقی هم نمیکنه کافه نادری باشیم
یا همین کافه درب و داغون سر کوچمون !
مگه حتما باید تو خیابون ولیعصر عاشق شد؟!!
یعنی الان من که ته همین کوچه ی تنگ و تاریک محله ی خودمون عاشق شدم
بی کلاسم؟!!
حتما باید سیگار دود کنم...
تا بفهمید شکست عشقی خوردم؟!!
اصن خشکسالی شه دیگه بارون نیاد ؛
بی خیال سخت نگیرید ...
هیچ کدوم از اینا مهم نیست ؛
عشقت که پیشت باشه
زیر آفتاب قدم زدن تو خیابون شوش هم جذابیت داره ...
همین که روبروم بشینه ؛
کیک و نوشابه هم میچسبه ...
شماها اسپرسوتونو نوش جان کنید !!!

عادت کرده‌ام
به طعم قهوه
به آدم‌های پشت پنجره‌ی کافه ...
دست‌هایی که می‌روند ؛
آدم‌هایی که نمی‌مانند ...
به تو
که رو‌برویم نشسته‌ای
قهوه‌ات را به هم می‌زنی
می‌نوشی
می‌روی ...
یکی
به آدم‌های پشت پنجره‌ی کافه
اضافه می‌شود
       

تو
واقعيت دارى
مثل قهوه
مثل بى خوابى...
و يا شايد
خيال باشى
مثل فال
مثل خواب...
تو
چه واقعيت باشى
چه خيال
كامم از نبودن
تو
تلخ مى شود...

فنجانِ قهوه ٬ شعر ٬ شب ٬ نه نه ! نمیچسبد

لطفــاً بمان حتی اگر چیزی نمی نوشـــی ...

گم شدن در خیال تو
مثل نوشیدن قهوه
و تماشای
باران است...